Hayattan karamsar olmak. Kaybetmek bütün eldekilerini teker teker Şükredemediğin elindekileride kaybetmek Değerini bilemediğin şeyleri Sonra dönmesini beklemek Bir kabusta sanmak kendini Herşey bir kabus mu cidden? Yaşam cidden bu kadar acımasız olabilirmi? Hayattan bu kadar karamsar yaratandan da bir o kadar beklentide olmak Çabalayacak gücüm kalmadığı sırada hep O'na sığınmak Ve sığınacak yüzüm kalmadığında küskün bir şekilde ölüme koşmak İki yüzlülük değil miydi bu? Bütün herşey benim hatam değil mi? Evet benim hatam. Biliyorum. Daha iyi bir durumda olabilirdim. Beceremedim. Sevmeyide yaşamayıda beceremedim. Kendi hayatımı kurmayı bile beceremedim. Yapamadım. Yüzüstü kalmayı beklemiyordumki hiç. Elimden tutar sanıyordum hep. Sarar beni. Hep birlikte oluruz sanıyordum. Kimim kaldı ki sığınacak yaradandan başka. Sığınacak başka kapım kaldımı ki... Çarem yokki. Kendim için çabalayacak gücüm kalmadıki. Güvenmiştim. İnanmıştım. Kendi hayatımı kararttım bu uğurda. Sonuç neydi. Hüsran. Terkediliş. Hayatımın karşılığı bu mu olmalıydı. Bu can yaşarmı ki onsuz. Yaşayabilir mi? Unutsa bile yaşama sığınacak birşeyi kalmadı ki harcadı hepsini uğruna. Kendi yaşamını harcadı. Benim hatam. Hepsi benim hatam. Arkamda bırakacak ailemden başka bişeyim yokki. Gururum yaşamıma engel artık. Aşkım karşısında un ufak olan gururum yaşamım karşısında neden bu kadar güçlü duruyor. Ölsem sevineceğim bir hale nasıl getirebiliyor. Gururla ölmekte ne demek? Ne kadar gururum kaldıki? Hepsini harcadım sanıyordum aşk uğruna. Ama demekki yaşamıma engel olacak kadar varmış. Hala o kadar güçlüymüş. Yaşayamam ki insanlara karşı mahçup bir şekilde. İnsanlara karşı küçük düşecek bir halde. Oysa ne hayallerim vardı. İnsanlık için yararlı birisi olacaktım. Kendimi geliştirecektim. Son şansımdı burası. Ama son şansımıda bir aşk uğruna savurup attım. Artık ölüme aşktır benimkisi. Ölüme ve yaradana kavuşmaktır içimdeki aşk. Aşık olduğum kişiyi yaratan güzelliği görebilmektir artık içimdeki aşk. Asla kırgın bir şekilde değil. Sevinç ve mutlulukla ulaşmaktır aşka. Belki günahkar bir şekilde sonsuza kadar sürecek bir cezayla. Biliyorum seviliyorum. En az O'na karşı olan sevgim kadar seviliyorum. Biliyorum. Ben seviyorum. Ben aşığım. Ve sevdiğime nerede olursa olsun kavuşacağım biliyorum. __________________
Hayattan karamsar olmak. Kaybetmek bütün eldekilerini teker teker Şükredemediğin elindekileride kaybetmek Değerini bilemediğin şeyleri Sonra dönmesini beklemek Bir kabusta sanmak kendini Herşey bir kabus mu cidden? Yaşam cidden bu kadar acımasız olabilirmi? Hayattan bu kadar karamsar yaratandan da bir o kadar beklentide olmak Çabalayacak gücüm kalmadığı sırada hep O'na sığınmak Ve sığınacak yüzüm kalmadığında küskün bir şekilde ölüme koşmak İki yüzlülük değil miydi bu? Bütün herşey benim hatam değil mi? Evet benim hatam. Biliyorum. Daha iyi bir durumda olabilirdim. Beceremedim. Sevmeyide yaşamayıda beceremedim. Kendi hayatımı kurmayı bile beceremedim. Yapamadım. Yüzüstü kalmayı beklemiyordumki hiç. Elimden tutar sanıyordum hep. Sarar beni. Hep birlikte oluruz sanıyordum. Kimim kaldı ki sığınacak yaradandan başka. Sığınacak başka kapım kaldımı ki... Çarem yokki. Kendim için çabalayacak gücüm kalmadıki. Güvenmiştim. İnanmıştım. Kendi hayatımı kararttım bu uğurda. Sonuç neydi. Hüsran. Terkediliş. Hayatımın karşılığı bu mu olmalıydı. Bu can yaşarmı ki onsuz. Yaşayabilir mi? Unutsa bile yaşama sığınacak birşeyi kalmadı ki harcadı hepsini uğruna. Kendi yaşamını harcadı. Benim hatam. Hepsi benim hatam. Arkamda bırakacak ailemden başka bişeyim yokki. Gururum yaşamıma engel artık. Aşkım karşısında un ufak olan gururum yaşamım karşısında neden bu kadar güçlü duruyor. Ölsem sevineceğim bir hale nasıl getirebiliyor. Gururla ölmekte ne demek? Ne kadar gururum kaldıki? Hepsini harcadım sanıyordum aşk uğruna. Ama demekki yaşamıma engel olacak kadar varmış. Hala o kadar güçlüymüş. Yaşayamam ki insanlara karşı mahçup bir şekilde. İnsanlara karşı küçük düşecek bir halde. Oysa ne hayallerim vardı. İnsanlık için yararlı birisi olacaktım. Kendimi geliştirecektim. Son şansımdı burası. Ama son şansımıda bir aşk uğruna savurup attım. Artık ölüme aşktır benimkisi. Ölüme ve yaradana kavuşmaktır içimdeki aşk. Aşık olduğum kişiyi yaratan güzelliği görebilmektir artık içimdeki aşk. Asla kırgın bir şekilde değil. Sevinç ve mutlulukla ulaşmaktır aşka. Belki günahkar bir şekilde sonsuza kadar sürecek bir cezayla. Biliyorum seviliyorum. En az O'na karşı olan sevgim kadar seviliyorum. Biliyorum. Ben seviyorum. Ben aşığım. Ve sevdiğime nerede olursa olsun kavuşacağım biliyorum. __________________
Konu: biras gothic gbi yazı 
2008-08-10, 10:44 pm
