|
|
|
|
| Yazar |
Mesaj |
Misafir
Misafir
|
 Konu: éRoinLé DaNs!!  2008-06-29, 3:59 am |
|
|
Eroinle Dans
Çok şaşıracaksın ama sana olan tutsaklığım buraya kadar Eroin!Vedalaşmamızın zamanı geldi.
Her şey ne güzel başlamıştı oysa… Yepyeni ufuklar açmıştın önüme.Bulutların üzerine çıkarıp özgür bırakmıştın beni.
Bambaşka bir özgürlüktü bu;çevremdekilerden farkı kılan,sıkı sıkıya bağlanmaya değer,çekici,vazgeçilmesi güç bir büyü…Asıl tutulduğumda buydu galiba.
Eros dedim sana!Aşk tanrım oldun benim.Mutluydum kollarında…
Beni dansa kaldırdığında,geri çeviremedim;tam tersine havalara uçtum sevimcimden…
Ayaklarımızın uyumu harikaydı.Bana bırakmıştın kendini,istediğim gibi yönete biliyordum seni.Hep böyle sürecek sandım…
Çirkin ve acımasız yüzünü görmemiştim henüz.Kör etmiştin beni.Aynı sızının diğer sevdalıları gibi…
Boş bulunup maskeni araladığın bir an,gerçek kimliğinle tanıştım tanışmasına ama,kopamadım senden.Bir uzaklaşıp bir yakınlaşarak,sürdürülmüş belalı bir aşkı paylaştık seninle.
Kirletiyordun beni,farkındaydım.Ama umursamıyordum,pisliklerin üstünü cilalayarak temize çıkabileceğimi sanıyordum.
Farklı kimliklerin ardına sığındım.”Buse” adını kirletmemek için,”Alev” diye tanıttım kendimi.Alev alev yanan yapay bir kırmızılığın gerisine gizlenerek.
Ne Buse,nede o göz kamaştırıcı Alev,asla canlanmayacak artık!İkiside senin ellerinde küle dönüştüler çünkü…
Tüm sorumluluğu sana yüklemek haksızlık olur.
Nereye sürüklendiğim belliydi,gene de koştum peşinden,canımdaki canı almanda ders olmadı bana.Senden kaçarken,sana sığındım.
Yaptığımızın ölüm dansı olduğunu bile bile,kollarındaki sarhoşluğumu sürdürdüğüm için,ben de en az senin kadar suçlu değil miyim?
Ama bitti artık…Ölüm dansı tek kişiliktir!
Bundan sonrasında bana eşlik edemeyeceksin.
Ölümüm senin elinden olmayacak Eroin!
Bu zevki tattırmayacağım sana…
Son anda attığım çalımı beğendin mi Eroin?İçinde senin olduğun şırıngayla ölüme koşacağıma,yatağımda uyurken buluşacağım sonsuzlukla.Böylesini hiç beklemiyordun,değil mi? Benim gibi olgunlaşmış bir avı elinden kaçırmanın öfkesi içindesin…
Yenildin Eroin!Kabul et artık…
Acımasız çarmıhına germiştin beni.Çırılçıplak;kollarımdan,bacaklarımdan,buz gibi kapkara bir tahtaya çivilemiştin…
Tutsağındım!
Ama kurtuldum!Çekip kopardım bedenimi çivilerden.
Etlerim paramparça…Kanlar içinde…
Bana güç veren neydi,biliyor musun?Korkularım!
Evet evet,yanlış duymadın;korkularım kırbaç oldu bana!
Umurumda bile değildi ölüm…Derdim seninleydi!
Bir kez daha yaşayamazdım aynı utancı.
Korkuların saplantıya dönüştüğü yer,bıçağın keskin yüzüdür!Biliyor muydun bunu?
O keskin yüzde,eski bölük pörçük ürküntü kırıntılarımı ezip geçen gerçek korkuyu tattım ben…
Seninle yeniden yüzyüze gelme!Yeniden aynı batağa saplanmak…Kolumda şırıngayla,izbe bir köşede katılıp kalmak…Gencecik bedenimi,kurban niyetine önüne sermek…
İşte beni,sürüklendiğim açmazdan çekip çıkaran gerçek korkularım!
Onları çok sevdim,dost oldum onlarla.
Korkularımın kırbacında yeniden can buldum.
Yüzümde şaklayan her darbe,BEN’i bana biraz daha yaklaştırdı.
Sancılıydı öze dönüşüm!Dayandım…
Önce BEN’le barıştım.Yeniden kendimi sevmeyi öğrendim.
Başardım!
Özgürüm artık!
Dansımız bitti!
Sonsuza dek susturuyorum orkestrayı |
|
 |
|
|
|
| 1 sayfadaki 1 sayfası |
|
|
| Bu forumun müsaadesi var: |
Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| Yazar |
Mesaj |
Misafir
Misafir
|
| Konu: éRoinLé DaNs!! 2008-06-29, 3:59 am |
|
|
Eroinle Dans
Çok şaşıracaksın ama sana olan tutsaklığım buraya kadar Eroin!Vedalaşmamızın zamanı geldi.
Her şey ne güzel başlamıştı oysa… Yepyeni ufuklar açmıştın önüme.Bulutların üzerine çıkarıp özgür bırakmıştın beni.
Bambaşka bir özgürlüktü bu;çevremdekilerden farkı kılan,sıkı sıkıya bağlanmaya değer,çekici,vazgeçilmesi güç bir büyü…Asıl tutulduğumda buydu galiba.
Eros dedim sana!Aşk tanrım oldun benim.Mutluydum kollarında…
Beni dansa kaldırdığında,geri çeviremedim;tam tersine havalara uçtum sevimcimden…
Ayaklarımızın uyumu harikaydı.Bana bırakmıştın kendini,istediğim gibi yönete biliyordum seni.Hep böyle sürecek sandım…
Çirkin ve acımasız yüzünü görmemiştim henüz.Kör etmiştin beni.Aynı sızının diğer sevdalıları gibi…
Boş bulunup maskeni araladığın bir an,gerçek kimliğinle tanıştım tanışmasına ama,kopamadım senden.Bir uzaklaşıp bir yakınlaşarak,sürdürülmüş belalı bir aşkı paylaştık seninle.
Kirletiyordun beni,farkındaydım.Ama umursamıyordum,pisliklerin üstünü cilalayarak temize çıkabileceğimi sanıyordum.
Farklı kimliklerin ardına sığındım.”Buse” adını kirletmemek için,”Alev” diye tanıttım kendimi.Alev alev yanan yapay bir kırmızılığın gerisine gizlenerek.
Ne Buse,nede o göz kamaştırıcı Alev,asla canlanmayacak artık!İkiside senin ellerinde küle dönüştüler çünkü…
Tüm sorumluluğu sana yüklemek haksızlık olur.
Nereye sürüklendiğim belliydi,gene de koştum peşinden,canımdaki canı almanda ders olmadı bana.Senden kaçarken,sana sığındım.
Yaptığımızın ölüm dansı olduğunu bile bile,kollarındaki sarhoşluğumu sürdürdüğüm için,ben de en az senin kadar suçlu değil miyim?
Ama bitti artık…Ölüm dansı tek kişiliktir!
Bundan sonrasında bana eşlik edemeyeceksin.
Ölümüm senin elinden olmayacak Eroin!
Bu zevki tattırmayacağım sana…
Son anda attığım çalımı beğendin mi Eroin?İçinde senin olduğun şırıngayla ölüme koşacağıma,yatağımda uyurken buluşacağım sonsuzlukla.Böylesini hiç beklemiyordun,değil mi? Benim gibi olgunlaşmış bir avı elinden kaçırmanın öfkesi içindesin…
Yenildin Eroin!Kabul et artık…
Acımasız çarmıhına germiştin beni.Çırılçıplak;kollarımdan,bacaklarımdan,buz gibi kapkara bir tahtaya çivilemiştin…
Tutsağındım!
Ama kurtuldum!Çekip kopardım bedenimi çivilerden.
Etlerim paramparça…Kanlar içinde…
Bana güç veren neydi,biliyor musun?Korkularım!
Evet evet,yanlış duymadın;korkularım kırbaç oldu bana!
Umurumda bile değildi ölüm…Derdim seninleydi!
Bir kez daha yaşayamazdım aynı utancı.
Korkuların saplantıya dönüştüğü yer,bıçağın keskin yüzüdür!Biliyor muydun bunu?
O keskin yüzde,eski bölük pörçük ürküntü kırıntılarımı ezip geçen gerçek korkuyu tattım ben…
Seninle yeniden yüzyüze gelme!Yeniden aynı batağa saplanmak…Kolumda şırıngayla,izbe bir köşede katılıp kalmak…Gencecik bedenimi,kurban niyetine önüne sermek…
İşte beni,sürüklendiğim açmazdan çekip çıkaran gerçek korkularım!
Onları çok sevdim,dost oldum onlarla.
Korkularımın kırbacında yeniden can buldum.
Yüzümde şaklayan her darbe,BEN’i bana biraz daha yaklaştırdı.
Sancılıydı öze dönüşüm!Dayandım…
Önce BEN’le barıştım.Yeniden kendimi sevmeyi öğrendim.
Başardım!
Özgürüm artık!
Dansımız bitti!
Sonsuza dek susturuyorum orkestrayı |
|
| |
|
|
|
| 1 sayfadaki 1 sayfası |
|
|
| Bu forumun müsaadesi var: |
Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz
|
|
|
|
|
|
|
|
